Willem van Oranje

In het Noordoostelijke zijkamertje van de regentenkamer hangt op een verloren plekje het portret van Willem van Oranje. Sinds kort ook op de site te zien. Het is waarschijnlijk van de hand van Michiel van Mierenvelt.

Het is duidelijk een politiek statement van Pieter van Aerden, omdat het is nageschilderd van een bestaand portret. Een ander bewijs van zijn oranjegezindheid blijkt uit de vele oranjekleurige bloemen op zijn bloemstillevens van Cornelis de Heem.

Pieter van Aerden was dertig jaar toen aan het Eerste Stadhouderloze Tijdperk (1650-1672) een einde kwam met de gruwelijke moord op de gebroeders De Witt op het Groene Zoodje in zijn woonplaats Den Haag.

Notaris Van Aerden heeft onder het bewind van stadhouder Willem III goed geboerd, gezien het fortuin en de schilderijencollectie, die hij aan zijn vrouw heeft nagelaten.

De laatste jaren van zijn leven heeft Pieter van Aerden weer moeten leven zonder stadhouder. Het nepotisme en het betrekken van ons land in de Spaanse Successieoorlog maakte Willem III steeds minder populair, zodat een tweede Stadhouderloos Tijdperk (1702-1747) werd afgekondigd na zijn dood.

Pieter heeft dat waarschijnlijk 17 jaar moeten dulden, maar zijn vrouw Maria maakte nog mee dat Stadhouder Willem IV en Willem V werden aangesteld. Haar houding t.o.v. de Oranjes werd duidelijk toen na haar dood aan Willem V gevraagd werd of het Hofje met haar naam op de ruïne van zijn kasteel gebouwd mocht worden. Hij vond het vrijwel direct goed. De regenten van Holland moesten er een paar jaar over doen voor ze het ook goedkeurden.