Een eerste indruk
Nu we gaan beginnen aan het schrijven van het jubileumboek dacht ik terug aan de eerste indruk die het Hofje op me maakte.
Zo’n indruk is vaak de juiste. Als je ergens veel komt ga je het bijzondere op een gegeven moment niet meer zien.
Ik kwam binnen via de ”mannenpoort” en liep door naar het centrum van de binnentuin en nam een 360 gr visie in me op.
Aan de zuidkant een fraai gebouw met statige natuurstenen trappen en daarom heen kleine bescheiden gemetselde huisjes. De visualisatie c.q. concretisering van de in de 18e eeuw bestaande standsverschillen.
De huisjes waar de bewoonsters permanent verbleven klein en bescheiden, maar de vergaderzaal van de dames en heren regenten, die slechts af en toe vergaderden, groots en indrukwekkend.
Vanaf hun trap konden de regenten neerkijken op de van hen afhankelijke bewoonsters en zo de eventuele blijken van dankbaarheid minzaam in ontvangst nemen.
De inrichting van het regentengebouw gaf dezelfde indruk. Voor alle bewoonsters een gemeenschappelijk gemak, maar de regenten hadden hun eigen plek, waarin een fonteintje stond en twee schitterende chinees aandoende spiegels hingen. Het personeel, dat het regentschap tijdens de vergadering moest bedienen, kwam via een eigen ingang binnen! Stel je voor dat die één van de trappen zou gebruiken.
De tijden zijn gelukkig veranderd.